Με πάνω από το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού να βρίσκεται σε καθεστώς καραντίνας, είναι σαφές πως η καθημερινότητα όλων μας στη μετα-κορωνοϊού εποχή δεν θα είναι ποτέ η ίδια.

 Μπορεί η συζήτηση για την επανεκκίνηση της οικονομίας να έχει αρχίσει ωστόσο άδηλο είναι το μέλλον του τουρισμού. Καθώς συνδέεται με το άνοιγμα τόσο των εσωτερικών όσο και των εξωτερικών συνόρων είναι προφανές ότι η τροχιοδρόμηση και πάλι της οικονομίας της φιλοξενίας σε μια σχετική κανονικότητα ενέχει ρίσκα. Από τα οικονομικά, έξοδά λειτουργίας μέχρι υγειονομικά καθώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει το τι μέλλει γενέσθαι σε τυχόν κρούσματα που μπορεί να παρουσιαστούν. Στο φόντο αυτό οι παράγοντες του τουρισμού ζητούν συγκεκριμένα πρωτοκόλλα που θα διασφαλίζουν τις επιχειρήσεις από τυχόν «αναποδιές», αλλά και θα θωρακίζουν τους εργαζόμενους. Ειδικά όταν οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι μικρού μεγέθους και άρα δε διαθέτουν μεγάλους χώρους ενδιαίτησης ή εργασίας ώστε να διασφαλίσουν τη σχετική απόσταση ατόμου από άτομο.